Lapidarium - Miejsce Pamięci Osadników Ewangelickich przy ul. Ruskowy Bród
Cmentarze ewangelickie na Białołęce to pozostałość po osadnikach olęderskich, którzy żyli na terenach tej części Warszawy od XVIII wieku do II wojny światowej. Ostatni Olędrzy opuścili Białołękę w 1944 r. Na dzielnicy istnieją ślady po pięciu takich cmentarzach: na Kępie Tarchomińskiej, przy ul. Kamykowej, na Augustówku, w Szamocinie oraz na granicy Białołęki z Nieporętem – w Michałowie-Grabinie oraz na istniejącym cmentarzu przy ul. Mehoffera. Najstarszy odnaleziony nagrobek z 1887 roku znajdował się na Augustówku przy ul. Ruskowy Bród, róg ul. Mańkowskiej.
W 2007 roku powstała inicjatywa mieszkańców, Stowarzyszenia Moja Białołęka, której celem jest na miejscach cmentarzy utworzyć tereny edukacyjno-parkowe upamiętniające historię i kulturę Białołęki. Doprowadziliśmy do tego, że w planach zagospodarowania przestrzennego pozostałości cmentarzy przy ul. Kamykowej i Kępy Tarchomińskiej zostały ujęte jako tereny parkowe. W Programie Opieki nad Zabytkami m.st. Warszawy na lata 2010 – 2013 w odpowiedzi na nasze zgłoszenia ujęto postulat „Powstanie budynku dla spotkań z historią na ul. Ruskowy Bród”.
Zadbaliśmy o odrestaurowanie zabytkowych płyt nagrobnych i w 2012roku, po 5 latach starań we współpracy ze Stowarzyszeniem Moja Białołęka, Urzędem dzielnicy Białołęka i władzami Kościoła Ewangelickiego – Augsburskiego w parku Bociani Zakątek powstało lapidarium na terenie parku Bociani Zakątek.